Sedert enkelejaren wordt de voedingssector geconfronteerd met de verplichte implementatie van een preventiesysteem voor schade aan de consument ten gevolge van het verbruik van voedingsmiddelen. Dit systeem, HACCP, of "Hazard analysis critical control point", genaamd omvat de gevarenanalyse en de bepaling van kritische controlpunten om deze gevaren te beheersen. De ondernemingen, KMO en ambachtelijke bedrijven, moeten dus voor hun productiemethode de mogelijke gevaren opsporen en de productiestappen bepalen die specifiek moeten gecontroleerd worden om schade aan de consument te vermijden. De dag van vandaag is de beschikbare informatie weinig verspreid en kampen KMO en vakman met tijd- en geidgebrek en een tekort aan deskundig personeel om dit preventiesysteem te implementeren. Uit statistieken blijkt dat de kosten voor de realisatie van een HACCP-systeem en de opvolging ervan 2 tot 5 percent van de omzetcijfers bedragen, hetgeen toch een aanzienlijke som is. Dit alles kan echter op lange termijn leiden tot een betere werkorganisatie, hetgeen winst betekent voor de onderneming. De realisatie van dit systeem brengt echter specifieke problemen met zich mee: het opstellen van een reinigingsen ontsmettingsplan, verbeteringen van de infrastructuur van de gebouwen, opleiding van het personeel, opspoorbaarheid van de producten, opstellen van een documentatiesysteem, schrijven van procedures, het up to date houden van dossiers, enz. Om de beschikbaarheid van informatie omtrent HACCP te verbeteren, werd een project opgestart door de Faculté universitaire des Sciences agronomiques de Gembloux, Unité de Technologie des Industries agro-alimentaires (Prof. C. Deroanne) en de Katholieke Universiteit Leuven, Laboratorium voor Levensmiddelentechnologie (Prof. P. Tobback) en gefinancierd door de Federale Diensten voor Wetenschappelijke, Technische en Culturele Aangelegenheden. Verschillende inspectiediensten werden initieel aangesproken om de verschillende praktijkproblemen op te lossen. De realisatie van een HACCP-systeem is in zijn totaliteit een wettelijke vereiste. Aan dit project werkten 32 KMO's en vakmensen mee, verspreid over heel België, die het geheel van de voedingsectoren vertengenwordigen, zowel wat betreft grootte van de ondernemingen als de verschillende deelsectoren. Door deze tweejarige studie werden de technische en praktische noden van de bedrijven duidelijk gemaakt. Dit heeft geleid tot het opstellen van sectorspecifieke vademecums voor de implementatie van het systeem. In deze vademecums wordt de praktijk weerspiegeld en een maximum aan technische en praktische informatie bij elkaar gebracht waarover bedrijven anders moeilijk kunnen beschikken bij gebrek aan tijd of middelen.

Sedert enkelejaren wordt de voedingssector geconfronteerd met de verplichte implementatie van een preventiesysteem voor schade aan de consument ten gevolge van het verbruik van voedingsmiddelen. Dit systeem, HACCP, of "Hazard analysis critical control point", genaamd omvat de gevarenanalyse en de bepaling van kritische controlpunten om deze gevaren te beheersen. De ondernemingen, KMO en ambachtelijke bedrijven, moeten dus voor hun productiemethode de mogelijke gevaren opsporen en de productiestappen bepalen die specifiek moeten gecontroleerd worden om schade aan de consument te vermijden. De dag van vandaag is de beschikbare informatie weinig verspreid en kampen KMO en vakman met tijd- en geidgebrek en een tekort aan deskundig personeel om dit preventiesysteem te implementeren. Uit statistieken blijkt dat de kosten voor de realisatie van een HACCP-systeem en de opvolging ervan 2 tot 5 percent van de omzetcijfers bedragen, hetgeen toch een aanzienlijke som is. Dit alles kan echter op lange termijn leiden tot een betere werkorganisatie, hetgeen winst betekent voor de onderneming. De realisatie van dit systeem brengt echter specifieke problemen met zich mee: het opstellen van een reinigingsen ontsmettingsplan, verbeteringen van de infrastructuur van de gebouwen, opleiding van het personeel, opspoorbaarheid van de producten, opstellen van een documentatiesysteem, schrijven van procedures, het up to date houden van dossiers, enz. Om de beschikbaarheid van informatie omtrent HACCP te verbeteren, werd een project opgestart door de Faculté universitaire des Sciences agronomiques de Gembloux, Unité de Technologie des Industries agro-alimentaires (Prof. C. Deroanne) en de Katholieke Universiteit Leuven, Laboratorium voor Levensmiddelentechnologie (Prof. P. Tobback) en gefinancierd door de Federale Diensten voor Wetenschappelijke, Technische en Culturele Aangelegenheden. Verschillende inspectiediensten werden initieel aangesproken om de verschillende praktijkproblemen op te lossen. De realisatie van een HACCP-systeem is in zijn totaliteit een wettelijke vereiste. Aan dit project werkten 32 KMO's en vakmensen mee, verspreid over heel België, die het geheel van de voedingsectoren vertengenwordigen, zowel wat betreft grootte van de ondernemingen als de verschillende deelsectoren. Door deze tweejarige studie werden de technische en praktische noden van de bedrijven duidelijk gemaakt. Dit heeft geleid tot het opstellen van sectorspecifieke vademecums voor de implementatie van het systeem. In deze vademecums wordt de praktijk weerspiegeld en een maximum aan technische en praktische informatie bij elkaar gebracht waarover bedrijven anders moeilijk kunnen beschikken bij gebrek aan tijd of middelen.